همشهری آنلاین- مریم ورشوئی، برکسی پوشیده نیست که شبکه حمل و نقل ایمن و مناسب برای دسترسی و ارتباط با سایر مراکز کشور ضرورت محسوب میشود. در نبود راههای مناسب، طبیعی است که ظرفیتهای استان در بخشهای مختلف بالفعل نشود و مغفول بماند، زیرا راه در توسعه اقتصادی، صنعتی و کشاورزی نقش تعیینکنندهای دارد. این در حالی است که کردستان کمترین میزان بهرهمندی از آزادراهها و شبکههای هوایی و ریلی را دارد. با توجه به اینکه در کشور به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر، ۲۱ کیلومتر شبکه بزرگراهی ساخته شده، اما این آمار در کردستان به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر، ۹کیلومتر است، بنابراین ارتقای راههای استان باید جزو اولویت مسئولان ذیربط باشد. به ویژه اینکه جایگاه استان در زمینه برخورداری از بزرگراه رتبه ۲۷ کشور است که برای نزدیک شدن به میانگین ۲۱ کیلومتری در کشور باید بیش از ۳۰۰ کیلومتر راه اصلی در استان به بزرگراه تبدیل شود.
وضعیت راههای روستایی استان نیز درخور توجه است. کردستان یک هزار و ۶۹۸ سکنه روستایی ثابت با ۶ هزار و ۹۸ کیلومتر طول شبکه راه روستایی دارد. طبق آمار مجموع طول راههای شوسه و آسفالت در کشور ۱۲۸ هزار کیلومتر و این آمار در کردستان ۲هزار و ۶۳۱ کیلومتر است؛ با این میزان جایگاه استان از نظر شاخص برخورداری در آخر و رتبه ۳۰ ام کشور قرار دارد. برای نزدیک شدن به میانگین کشوری هم باید ۱۰۰ کیلومتر راه روستایی در کردستان آسفالت شود. این در حالی است که در زمستان به دلیل بارش باران و برف در نبود راههای مناسب و ایمن، جادههای روستایی مسدود و تردد اهالی به دیگر نقاط قطع میشود.
اگر بخواهیم ظرفیتهای استان شناسانده شود و اقتصاد آن رشد کند باید فکری برای توسعه و ارتقای راههای استان کرد. اینکه فقط در دولتهای مختلف پروژهها و طرحهایی افتتاح شود، اما به دلیل کمبود اعتبار و بودجه به حالت تعطیل و یا نیمه تعطیل رها شود، نمیتواند دردی از این استان کم برخوردار دوا کند. مانند ساخت راه آهن تهران-همدان به سنندج که مهمترین پروژه حمل و نقل کردستان محسوب میشود، اما هنوز بعد از گذشت چند سال از افتتاح آن، به بهرهبرداری نرسیده است. این پروژه از سال ۷۵ در دستور کار دولت قرارگرفت و ساخت آن در سال ۸۴ کلید خورد.
ازسویی دیگر کردستان جاذبههای گردشگری فراوانی دارد. به طوریکه بسیاری از مسئولان استان معتقدند راه توسعه استان از گردشگری میگذرد. زیرا گردشگری از پربازدهترین فعالیتهای اقتصادی در دنیا محسوب میشود که بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد میکند. استان با وجود قابلیتها و جاذبههای تاریخی، فرهنگی و طبیعی میتواند مقصدی برای گردشگران داخلی و حتی خارجی باشد، اما باید زیرساختهای لازم برای توسعه گردشگری که توسعه اقتصاد را هم به دنبال دارد، در کردستان فراهم شود که مهمترین آن راههای زمینی و هوایی مناسب است.
وجود زیرساخت های مناسب بسترساز جذب سرمایه گذاری در کردستان نیز است، اما سرمایهگذاران به مناطقی ورود میکنند که دسترسی آسان و ایمنی داشته باشند. استان به دلیل نداشتن راههای ارتباطی و حمل و نقل مناسب از این موضوع نیز ضربه خورده است. زیرا سرعت دسترسی به یک مکان در دوران حاضر نقش پررنگی در سرمایهگذاری دارد، این در حالی است که کردستان هنوز از خطوط هوایی و ریلی کافی بهرهمند نیست. جادههای آسفالته استان نیز باریک و کوهستانی هستند که با توجه به حجم ترافیک بالا در این جادهها درنبود بزرگراه و آزادراه سبب شده تا سرمایهگذاران رغبت چندانی برای سرمایهگذاری در استان نشان ندهند. درواقع نبود زیرساختهای حمل و نقل مهمترین مانع توسعه کردستان شده است.
همه این معضلات را اگر در یک کفه ترازو بگذاریم خواهیم دید که در کفه دیگر مردم در نبود زیرساخت راه مناسب، بیشترین آسیب را میبینند، زیرا به جز آسیب اقتصادی آنها شاهد ازدست رفتن جان عزیزان خود در پی تصادفات جادهای هستند. وقوع تصادفات خونین رانندگی و کشته شدن تعداد زیادی از افراد در جادههای استان، موضوع کماهمیتی نیست. کردستان به دلیل داشتن جادههای کوهستانی و کم عرض، در این زمینه وضعیت بحرانی دارد. بسیاری از جادههای اصلی این استان ترانزیتی محسوب میشوند که خودروهای سنگین در آنها تردد میکنند. همین موضوع سبب شده تا در نبود آزادراه تصادفات بسیاری را شاهد باشیم، زیرا تردد خودروها در راههای ترانزیتی نیاز به رانندگی با سرعت کمتری دارد که همین موضوع خستگی و خواب آلودگی و گاهی کم صبری رانندگان را به دنبال دارد که باعث بروز اتفاقات ناگوار میشود.
در هر صورت با توجه به آسیبهای غیرقابل جبرانی که کردستان از نبود راه مناسب میبیند، باید ردیفهای اعتباری ویژهای برای توسعه زیرساختهای راه به این استان اختصاص داده شود تا بخشی از عقبماندگی کردستان از توسعه جبران شود. همچنین باید یه بهرهبرداری پروژهها و طرحهای در دست اقدام نیز سرعت بخشید و فراموش نکرد توسعه کردستان از راههای آن میگذرد.
نظر شما